Urodził się 4 września 1982 roku w Brukseli w skromnej włoskiej rodzinie. Jego tata pracował jako kelner, a mama była managerem w biurze. Podobno przejawiał zainteresowanie modą już od 5 roku życia. Pierwszy pokaz mody także zorganizował w tym wieku – działo się to w domu dziadków na Sycylii i był to pokaz Versace! Już wtedy był mocno zainteresowany sposobem eksponowania kobiecego ciała oraz wrażeniem jakie może wywierać swój na otoczeniu. Fascynował się twórczością Gianniego oraz rozmachem, z jakim prowadził swój dom mody.
Postanowił studiować prawo, aby nie zawieść oczekiwań rodziców pragnących mu zapewnić lepszą przyszłość, jednak ukończył jedynie pierwszy rok. Kolejny wybór padł na rzeźbę na La Cambre, jednej z najbardziej uznanych artystycznych szkół w Europie. Podczas studiów już prawie postanowił, że zostanie fotografem, jednak jego umiejętności konstrukcji skomplikowanych strojów wyłaniały się na pierwszy plan, do tego stopnia, że jego pracami zainteresował się Azzedine Alaiai. Vaccarello fascynował się w tym czasie prowokacyjnymi projektami Toma Frda, które w tamtym czasie tworzył dla Gucci. W 2006 roku, zaraz po ukończeniu studiów, zaprezentował swoją pierwszą kolekcje podczas konkursu wziął udział w konkursie Hyeres International Festival of Fashion and Photography. Pokazał tam kolekcje inspirowaną stylem włoskiej gwiazdy porno La Ciccioliny. Zajął pierwsze miejsce i zwrócił uwagę samego Karla Lagerfelda, który zaproponował mu posadę w Fendi.
Vaccarello obronił dyplom w czerwcu, a już we wrześniu pracował w dziale futer Fendi. Po kilku latach artystycznej ekspresji szybko został wciągnięty w wir komercyjnej pracy projektowej, w której odnajdywał się bez żadnego problemu. Te twarde realia biznesowe tylko utwierdziły go we właściwym wyborze ścieżki zawodowej. Dostrzegł w sobie kogoś, kto projektować stroje wprost do noszenia. Dzięki temu młody Belg przez 4 lata pracował u boku Lagerfelda.
W 2011 roku Anthony postanowił wystartować w kolejnym konkursie. Tym razem padło na ANDAM, inicjatywę wpieraną przez francuskiego Ministra Kultury na czele ze współzałożycielem domu mody Yves Saint Laurent – Pierrem Bergé. Za pierwsze miejsce otrzymał czek w wysokości 200 tysięcy euro. Poczuł, że to świetny moment na otwarcie marki autorskiej. W nowym przedsięwzięciu miała mu pomóc przyjaciółka poznana za czasów pracy w Fendi – ówczesna muza Lagerfelda – topmodelka Anja Rubik.
Pierwszą oficjalną twarzą marki została francuska modelka Lou Doillon, która wystąpiła w pierwszym lookbooku na jesień-zimę 2010. . Za nią podążyły tłumy gwiazd i „it girls”, zainteresowana ostrymi i seksownymi sukienkami projektanta. Już podczas wiosennego pokazu w 2012 na wybiegu pojawiła się Anja Rubik i Karlie Kloss – modelki same zgłaszały się do projektanta z prośbą o zaangażowanie ich do pracy na wybiegu. Gwyneth Paltrow wystąpiła w looku numer 29 z tego pokazu na okładce amerykańskiego „Harper’s Bazaar” (w obiektywie Terry’ego Richardsona), ale najwięcej szumu wywołała kreacja Rubik z Met Gali 2012. Biała jedwabna suknia odsłaniające szczupłe biodro modelki obiegła wszystkie media społecznościowe i magazyny o modzie. O tym wydarzeniu mówili wszyscy.
W tym samym roku podobne zamieszanie wywoła oskarowa kreacja Angeliny Jolie zaprojektowana przez Donatelle Versace. Media urządziły nawet „konkurs” na najlepszą nogę wyłaniającą się zza sukni – głosy były podzielone. To nie mógł być przypadek, że w 2013 roku zadzwoniła ona do Vaccarello z propozycją objęcia sterów nad młodszą linią Versace – Versus. Ta dwójka ewidentnie dzieliła podobne spojrzenie na modę. Do tej pory młody projektant często wspomina w wywiadach, ze poznanie Donatelli Versace było jednym z największych przeżyć, jakie kiedykolwiek miał okazję doświadczyć. Po kilku sezonach wspierania zespołu projektowego, sam został jego szefem. Tylko delikatnie oddzielał to, co robił dla własnej marki z tym, co tworzył dla Versus. Jego wyobrażenie kobiety nieustannie bazowało na perfekcyjnym kroju, śmiałym odsłanianiu ciała, eksponowaniu pewności siebie oraz nowoczesnej kobiecości często w odcieniach czerni. W wywiadach podkreślał, że to żadna sztuka projektować dla dwóch marek, gdy jest się wspieranym przez liczne zespoły, a ciężka praca to taka, którą wykonuje jego tata wstający do pracy codziennie o 6 rano. Swoją skromnością i szczerością uciszył wszystkie głosy mówiące, że takie połączenie obowiązków nie może się udać, ze przyjdzie czas wyboru tylko jednej marki.
Vaccarello to typ domatora, który lubi spędzać wolny czas w towarzystwie bliskich przyjaciół. Od 13 lat spotyka się z tym samym partnerem – Arnaud Michaux. Nieustannie przyjaźni się z Anja Rubik. Modelka zaprosiła go nawet do fotelu jurora w jednym z odcinków pierwszej edycji polskiej edycji „Project Runway”. Twarz Rubik pojawiła się także na tunikach i t-shirtach podczas pokazu autorskiej kolekcji projektanta na sezon wiosna-lato 2016. Vaccarello wykorzystał w tym celu nadruki przygotowane przez Collier Schorr. W 2015 roku Rubik wystawiła na aukcji Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy udział w pokazie mody Vaccarello.
Teraz Anthony Vaccarello będzie musiał się zmierzyć z jeszcze większym wyzwaniem. W kwietniu 2016 postanowił rozstać się z Versace i przyjąć posadę dyrektora kreatywnego Saint Laurent Paris, zastępując tym samym urzędującego przez 4 lata, Hedi’ego Slimane’a. Wchodzi do domu mody zarządzanego przez koncern Kering o ugruntowanej przez poprzednika pozycji oraz z rosnącymi słupkami sprzedaży. Największym zaskoczeniem jest jednak fakt, że Vaccarello zdecydował się zwiesić działalność swojej autorskiej marki. Już jesienią zobaczymy pierwsze efekty jego współpracy z Saint Laurent Paris.
