Warszawa wśród najmniej tolerancyjnych miast na świecie

To zestawienie może się niektórym bardzo nie spodobać. World and its Wellbeing to kompleksowa analiza badająca poziom życia w 77 największych miastach świata. Wśród badanych kwestii są, m.in. życie codzienne, ekologia, biznes i bezpieczeństwo. W tej ostatniej kategorii twórcy analizy biorą pod uwagę takie czynniki jak: zdrowie psychiczne mieszkańców, poziom szczęścia, jakość opieki zdrowotnej, akceptacja dla osób LGBT+, bezpieczeństwo na ulicach – a każdy z nich oceniany jest w skali od 0-10. 

Po raz kolejny, najlepszym do życia miastem na świecie okazał się według analizy Rejkiavik (Islandia) z wynikiem 112,32. Za nim są: Helsinki (Finlandia) – 110,39, Oslo (Nowegia) – 109,63 i Kopenhaga, na czwartym miejsciu, z wynikiem 109,39. Analogicznie, najgorszymi do życia miastami, na szarym końcu tej listy są: Kapsztad (RPA) – 57,13, Stambuł (Turcja) – 61,15, Nowe Delhi (Indie) – 62,02. 

Które miejsce zajmuje Warszawa? Według World and its Wellbeing stolica Polski zasłużyła na 34. miejsce (wynik 88,15). Jednak analitycy zaznaczają, że pod pewnymi względami Warszawa znacznie odstaje od pozostałych miast znajdujących się w pierwszej 40. Chodzi o tolerancję wobec osób LGBT+, pod tym kątem stolica okazała się wejść do zestawienia 7 najmniej tolerancyjnych miast na świecie (!) z wynikiem 1,73 – obok Warszawy są takie miasta jak Bukaresz (Rumunia) i Kuala Lumpur (Malezja). 

Najmniej tolerancyjne i najbardziej niebezpieczne miast względem osób LGBT+:

1. Dżakarta (Indonezja)
2. Moskwa (Rosja)
3. Szanghaj (Chiny)
4. Pekin (Chiny)
5. Hongkong (Chiny)
6. Bukareszt (Rumunia)
7. Warszawa (Polska)
8. Kuala Lumpur (Malezja)
9. Stambuł (Turcja)
10. Budapeszt (Węgry)

Najbardziej tolerancyjne i najbezpieczniejsze miasta na świecie względem osób LGBT+: 

1. Rejkiawik (Islandia)
2. Amsterdam (Holandia)
3. Rotterdam (Holandia)
4. Montreal (Kanada)
5. Toronto (Kanada)
6. Vancouver (Kanada)
7. Oslo (Norwegia)
8. Dublin (Irlandia)
9. Bruksela (Belgia)
10. Gent (Belgia)

Sytuacja osób LGBT+ w Polsce

Sytuacja osób LGBT+ w ciągu ostatniego roku dramatycznie się pogorszyła. Ma to bezpośredni związek z ruchami "Stop pedofili" (które przedstawiają zniekształcony i zakłamany obraz osób LGBT+ oraz łączą je z pedofilią). Z drugiej strony społeczność LGBT+ przyznaje, że czuje się atakowana przez rząd oraz poszczególnych polityków czy Telewizją Publiczną). W sejmie przygotowywana jest również ustawa sprzeciwiająca się edukacji seksualnej w szkołach (oraz w mediach), która stawia kreskę na słowie równość. 

Zaprosiliśmy do sesji zdjęciowej do naszego Fashion Magazine najpopularniejsze Drag Queen w Polsce, które podpytaliśmy o to, jak radzą sobie z aktualną sytuacją społeczno-polityczną w kraju oraz jak walczą z hejtem. "Nikt nigdy nie chciał mnie zabić, nikt mnie nie atakował. Zresztą – nie pozwalam się obrażać, potrafię się odciąć, agresorowi narobić wstydu. Nieraz występowałem na imprezach w małych miasteczkach, na wiejskich dyskotekach. Nigdy nie robiłem nic, by ludzi urazić, dawałem występ, który ich cieszył, potem się z nimi integrowałem. Jedyny problem miewam z nachalnymi mężczyznami. Wielu facetów mnie podrywa, to boli, nie dopuszczam do takich sytuacji. Zdziwiłabyś się, że większość z nich jest żonata, ma dzieci – mężczyzna w sukience jest dla nich fetyszem. Mnie to nie kręci. Po zejściu ze sceny natychmiast chcę się rozebrać, zdjąć perukę, zmyć makijaż. W pewnym momencie się duszę, mam dość, chcę ten drag zerwać. Dla mnie to tylko sztuka." powiedział nam Mariusz "Dżaga" Ząbkowski. 

"Społeczeństwo ma problem z szufladkowaniem. Dla mnie osobiście to tylko słowa, niespecjalnie przykładam do tego wagę. Mogą mnie nazywać, jakkolwiek chcą, nie obrażam się, tym bardziej że nie czuję sprzężenia z jakąkolwiek płcią" – dodaje "Pomadka Teresa", Michał Kluz. 

Więcej przeczytacie w jesiennym wydaniu Fashion Magazine >>