Wychował się w Santa Fe. Kiedy jego matka i ojciec pracowali jako agenci nieruchomości, spędzał dużo czasu na ranczu dziadków w Brownwood. Od dziecka interesował się sztuką, zwłaszcza malarstwem. Pod nieobecność rodziców potrafił dla przyjemności przestawiać meble i bawić się aranżacją mieszkania. Tom miał styczność z modą od najmłodszych lat dzięki szykownej babci, która lubiła teksański, krzykliwy styl: dużą biżuterię, błyszczące stroje, do tego wielki samochód. W połowie lat 90. Ford przywoływał tę estetykę w kolekcjach dla Gucci.
W 1979 roku w wieku 17 lat przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie usiłował studiować historię sztuki na New York University. Szybko wpadł jednak w wir imprezowania i korzystał z wyzwolenia seksualnego, panującego wówczas w nocnych klubach, zwłaszcza Studio 54, gdzie odkrył swoją homoseksualną orientację. Poznał Andy Warhola i swojego pierwszego partnera, znanego rysownika Iana Falconera. Ford szybko zrezygnował z historii sztuki i w 1980 roku przeniósł się do Los Angeles. Zarabiał pieniądze grając w reklamach telewizyjnych. Kilka lat później wrócił do Nowego Jorku by kontynuować edukację na prestiżowej uczelni Parsons The New School for Design. Studiował architekturę wnętrz. Dopiero na ostatnim roku zrozumiał, że powinien zająć się modą, bo wnętrza to dla niego zbyt poważne zajęcie. W modzie dostrzegł idealny balans między komercją i sztuką.
W 1985 roku, zaraz po ukończeniu studiów, Tom Ford postanowił pracować u znanej projektantki eleganckich, ale wygodnych strojów: Cathy Hardwick. Wydzwaniał do niej codziennie z niezwykłym uporem, z lobby firmy. Kiedy Hardwick wreszcie zgodziła się na rozmowę, Ford zaimponował jej znajomością marek (natychmiast zauważył na przykład, że projektantka ma na sobie ubranie od Armaniego). Został zatrudniony na dwa lata, a świat mody stanął dla niego otworem.
W 1986 roku Tom Ford poznał swojego życiowego partnera, redaktora Richarda Buckleya. Po jednej wspólnej przejażdżce windą postanowił, że wezmą ślub. Tom i Richard spotkali się w momencie wybuchu epidemii AIDS. Również z tego powodu zdecydowali się na związek monogamiczny.
Od 2012 roku mają syna Alexandra Johna Buckleya Forda.
W 1988 roku dzięki poznanym towarzysko Robertowi McDonald i Marcowi Jacobs Tom Ford przeniósł się do Perry Ellis, gdzie przepracował kolejne dwa lata jako szef działu stylistów. Wreszcie poczuł zmęczenie amerykańską kulturą i stylem, które jego zdaniem nie dorównywały europejskim standardom.
W 1990 roku dom mody Gucci planował rozszerzyć produkcję kolekcji pret-a-porter i szukał kompetentnych pracowników. Zatrudnił Toma Forda na stanowisko projektanta (na początku tworzył męską odzież i buty). W 1992 roku Ford został dyrektorem działu projektantów (pracował po 18 godzin dziennie), a w 1994 roku dyrektorem kreatywnym. Odmienił minimalistyczny styl Gucci wprowadzając do kolekcji seksowne elementy retro, męskie i damskie kolekcje sportowe i wieczorowe oraz elementy wystroju wnętrz. Duży wpływ na odważną twórczość projektanta miała jego muza i konsultantka, Carine Roitfeld.
W 1999 roku dom mody Gucci kupił francuską markę Yves Saint Laurent. Tom Ford projektował dla YSL pret-a-porter. Założyciel marki – Yves Saint Laurent – otwarcie krytykował twórczość następcy. „Biedak robi co może”, ironizował. Ford sprawił, że YSL stało się marką dostępną dla ludzi spoza elit. Skomercjalizował ją m.in. głośną kampanią reklamową perfum Opium z nagą modelką Sophie Dahl.
W ciągu dziesięciu lat pracy Toma Forda Gucci zwiększyło dochody z 230 mln dolarów do 3 bilionów.
W 2004 roku Gucci zostało wykupione przez Pinault Printemps Redoute i Ford zrezygnował z pracy.
W 2005 roku założył własną firmę Tom Ford. Marka zadebiutowała kolekcją męskich ubrań i okularów, by szybko zdobyć międzynarodowe uznanie. Ford zapewnił firmie rozgłos w 2006 roku, pozując na okładce „Vanity Fair” w stroju własnej marki między nagimi Scarlett Johansson i Keirą Knightley.
W 2009 roku zadebiutował jako reżyser pełnometrażowego filmu „Samotny mężczyzna” z Colinem Firthem w roli głównej. Dramat jest adaptacją powieści Christophera Isherwooda, którego Ford poznał w latach 80. W 2015 roku pojawiła się informacja, że projektant nakręci kolejny film i znowu będzie on adaptacją książki, tym razem „Nocturnal Animals” Austina Wrighta. Projektant zajmuje się również fotografią i prywatnie popiera Partię Demokratyczną.
Tom Ford jest zdobywcą niezliczonej ilości nagród, m.in. Best International Designer magazynu „Vogue” w 2000 roku, Accessory Designer of the Year Award (Council of Fashion Designers of America) w 2002 roku, Fashion Design Achievement Award (Cooper-Hewitt Design Museum’s National Design Awards) w 2003 roku, Menswear Designer of the Year (Council of Fashion Designers of America) w 2008 roku, CDFA Fashion Awards 2014 (Geoffrey Beene Lifetime Achievement Award) w 2014 roku. Zdobył również wyróżnienia filmowe, m.in Lwa Qeer na festiwalu w Wenecji, a w 2015 nagrodę projektanta roku mody męskiej wg CFDA.
W modzie szczególnie ceni perfumy. „Czasem zapach jest ważniejszy niż ubranie”, twierdzi. Kocha projektowanie ubrań, ale nie uważa mody za sztukę wysoką ze względu na jej komercyjny charakter. Dlatego zdecydował się na reżyserię filmową i fotografię, gdzie spełnia się jako pełnoprawny artysta.
ZDJĘCIE: East News
