Nazwa tego kierunku pochodzi od bohemy – środowiska cyganerii artystycznej, którego członkowie bawią się i tworzą oraz okazują swoją pogardę dla wszelkich konwenansów i układów. Samo słowo „bohema” jest pochodzenia francuskiego i oznacza dokładnie „cyganerię”. Bohema zrodziła się właśnie w tym kraju zaraz po zakończeniu Rewolucji Francuskiej w 1799 roku. Wtedy głęboko dały o sobie znać zmiany społeczne, które wykształciły nowe pokolenia intelektualistów i wolnomyślicieli.
Bohemianie byli bohaterami słynnej opery Georges’a Bizeta pt. „Carmen”, która powstała w 1876 roku, gdzie główną bohaterką była atrakcyjna cyganka, która darzy uczuciem sierżanta Don José. Taką samą popularnością cieszyła się opera Giacoma Pucciniego zatytułowana „La bohème” z 1896 roku.
Ludzie zaczęli określać siebie jako bohemę w XIX wieku Wielkiej Brytanii w środowiskach malarzy, pisarzy, poetów, dziennikarzy, muzyków i filozofów. Ludzie Ci byli związani z oświeceniem, sprzeciwiali się rodzącemu się kapitalizmowi oraz wszelkim konwenansom. Nawet Artur Conan Doyle w pierwszej części przygód „Sherlocka Holmesa” (1887 rok) opisywał Doktora Watsona, jako osobę, „która posiada cygańską duszę”. W pierwszej połowie XX wieku, termin ten był używany przez członków Grupy Bloomsbury, a dokładniej Vanessę Nicholson (wnuczkę Vanessy Bell, jednej z czołowych postaci tej grupy artystycznej).
Członkini Grupy Bloomsbury – Vanessa Bell
Rozwój polskiej cyganerii przypada na okres Młodej Polski. Jej centrum kulturalnym był Kraków, a liderem tego nurtu – Stachu Przybyszewski, nazywany Smutnym Szatanem. Bohema krakowska spędzała czas w Jamie Michalika słuchając Chopina.
Pierwszym projektantem, który wprowadził orientalne elementy do swoich kolekcji był Paul Poiret. Zamienił także niewygodne gorsety na staniki oraz wyraźnie rozluźnił damską garderobę. Wymyślił tunikę oraz efektowne zdobienia. Był zafascynowany rosyjskim baletem oraz kolorystyką Bałkan.
Z myśli i idei podejmowanych przez bohemę skorzystali także bitnicy w latach 50. oraz hipisi w latach 60. Wolność, bunt przeciwko konwencjom w ubiorze oraz materializmowi, stanowiły wspólny grunt do porozumienia.
Misją bohemy było i jest kreowanie niekonwencjonalnego podejścia do mody oraz otwartości na to, co nowe. Styl boho łączy często pozornie niepasujące do siebie elementy – luz surferów i wolność środowisk artystycznych. Nie można jednak odmówić mu szyku: współczesne stylizacje są oryginalne i wygodne. Styliści odkryli ten nurt stosunkowo niedawno, bo dopiero w 2004 roku.
Wyjątkowo szybko zyskał jednak szerokie grono zwolenników. Stał się stylem uwielbianym przez gwiazdy. Stylizacje boho uwielbiają gwiazdy takie jak: Kate Moss, Cameron Diaz, Nicole Richie, siostry Olsen, Sienna Miller oraz znana stylistka Rachel Zoe.
Kate Moss w sesji dla paryskiego „Vogue’a” (2008)
Styl ten charakteryzuje się swobodnymi fasonami, delikatnymi tkaninami oraz mnogością dodatków. Charakterystyczne są tu luźne spódnice i sukienki, frędzle, szerokie paski, kolory ziemi i etniczne wzory. Występują tu także futrzane kamizelki i odzież z zamszu. Dobrą alternatywą są dżinsowe katany lub zwiewne, kobiece tuniki. Takie stylizacje można uzupełnić torbami workami, które pomieszczą wszystkie niezbędne rzeczy nowoczesnej hipiski. Biżuteria może być różnorodna, począwszy od dużych wisiorków, aż po delikatne łańcuszki zakładane jeden na drugi, koraliki oraz kolczyki z piórkami.
Sienna Miller w codziennej stylizacji.
Domy mody, które proponują projekty w tej estetyce to Emilio Pucci, Chloé, Roberto Cavalli, Isabel Marant, Etro, Altuzarra, Tory Burch oraz Rebecca Minkoff. Zwykle określają swoje kolekcje jako boho chic.
Kolekcja Emilio Pucci wiosna-lato 2011
Boho jest stylem przeznaczonym dla wszystkich wolnomyślicieli oraz osób, które kochają luz i swobodę. Nie musisz być malarzem lub filozofem, aby czerpać z niego inspirację. Przy obecnej ofercie domów mody i sieciówek, efekt ten jest bardzo łatwy do osiągnięcia.
