Wśród trzystu eksponatów na wystawie znalazły się stroje, dodatki, zdjęcia, filmy, oficjalne dokumenty, dzieła sztuki, listy, wywiady i najróżniejsze drobiazgi będące częścią życia codziennego. Wszystko to ilustruje, jak wyglądało życie w Wielkiej Brytanii podczas wojny.
plakaty propagandowe
Eskpozycję podzielono na sześć części, odsłania ona realia życia codziennego w Wielkiej Brytanii czasów wojny. Koncentruje się na ubiorze, poczuciu godności i radzeniu sobie z wymaganiami i niedostatkami braków i ograniczeń tego czasu.
Mundury (Into Uniform) Brytyjczycy podczas wojny stali się narodem zuniformizowanym. Noszenie reglamentowanych części garderoby było najistotniejszą widoczną zmianą tego, jak ludzie w tamtym czasie się ubierali. Kluczowe części mundurów zarówno damskich, jak i męskich zostały wyeksponowane, odsłaniając dumę odczuwaną przez wstępujących do służby wojennej.
standardowej wielkości maska gazowa ukryta w dnie damskiej torebki
Moda Funkcjonalna (Functional Fashion) Opowiada o tym, jak wyzwania nowej rzeczywistości zmieniły sposób ubierania się ludzi do pracy i w domu. Jak skłoniło to rynek sprzedawców do oferowania pomysłowych, a zarazem stylowych produktów: torebek z ukrytymi w środku maskami gazowymi, fluorescencyjnych guzików, syreniego garnituru (jednoczęściowego kombinezon wkładanego w razie wybuchu bomby, chroniącego przed chłodem i deszczem).
stroje „z odzysku” – sukienka ze spadochronu i dziecięcy płaszcz z koca
Reglamentacja, zaradność, reparowanie (Rationning and make do and mend) Przybliża, jak wyglądało wprowadzania racjonowania ubrań w 1941 roku. Jak funkcjonował system i jak wpłynęło to na zmianę nawyków konsumenckich. Ludzie, nie mając możliwości kupowania ubrań, zmuszeni byli do kreatywności i przedłużania żywotności swojej garderoby poprzez cerowanie, przeszywanie, naprawianie i wykorzystanie starych strojów do tworzenia nowych. Na wystawie znalazły się: sukienka ślubna uszyta ze spadochronu, bransoletka z części samolotu, płaszcz dziecięcy z koca i, po raz pierwszy, stanik i majtki z jedwabnych map RAF-u przeznaczonych dla hrabiny Mountbatten.
Użytkowe ubrania (Utility clothing) Użytkowe ubrania wprowadzono w 1941 w celu rozwiązania problemu funkcjonowania systemu reglamentacji i standaryzacji produkcji dla optymalizacji wysiłku wojennego. Komplety ubrań wykonywano z ograniczonej ilości materiałów, podlegających kontroli jakościowej. Tę część wystawy charakteryzują: bawełniana letnia sukienka, bielizna, tweedowy sportowy żakiet, skórzane rękawiczki, dziewczęca welurowa sukienka zimowa…. „Surowość reglamentacji” przejawiała się nawet w restrykcjach dotyczących wysokości obcasów (nie mogły mieć więcej niż dwa cale).
apaszka z patriotycznym przesłaniem
Piękno jako obowiązek (Beauty as duty) Pokazuje jak daleko sięgało poświęcenie kobiet, które próbowały utrzymać nienaganny wizerunek za wszelką cenę i jak silną presję odczuwały. W ramach wystawy zebrano reklamy promujące wojenny makijaż, na przykład szminkę Tangee’ a o nazwie „lips in uniform” (usta w mundurze). Na kosmetykach i ubraniach często znajdowały się napisy o wydźwięku patriotycznym; kolorowe apaszki domu mody Mayfair przyozdobione napisami „Odzyskuj gumę” czy „Wyłącz światło”. Nosząc je kobiety otwarcie demonstrowały swoje wsparcie dla walczącego kraju.
Pokój i nowy wizerunek (Peace and a new look) Ta część opowiada o tym, jak koniec wojny wpłynął na modę i spowodował w niej długotrwałe zmiany. Na wystawie znalazła się sukienka noszona przez aktorkę komediową Jenny Hayes, z napisem „VE” dla uczczenia końca wojny i będąca znakiem wszechobecnej demobilizacji. W 1947 wprowadzenie na rynek ostentacyjnego nowego wizerunku („New look”) przez Christiana Diora wstrząsnęło światem mody, który desperacko poszukiwał czegoś nowego po latach zaciskania pasa.
Ekspozycję kończą specjalne instalacje, które mają na celu uchwycenie myśli wiodących ekspertów modowych takich jak Amber Butchar, zajmującej spuścizną ubioru II Wojny Światowej.
Fashion on the Ration. 1940s Street Style , Imperial War Museum, Londyn
5.03 – 31.08.2015
więcej informacji TU