brak kategorii

Dysmorfofobia – czym jest i jak z nią walczyć?

16.10.2017 Michalina Murawska

Dysmorfofobia – czym jest i jak z nią walczyć?

Kim Kardashian West znana jest już z tego, że zawsze idealnie wychodzi na selfie, ma idealny makijaż i nienaganną fryzurę.  Ale nawet ona czasem przeżywa dramat, kiedy słyszy negatywne komentarze na temat swojego ciała. Kiedy do sieci wyciekły jej zdjęcia w bikini bez retuszu, Kardashian pękła i przyrzynała się, że ​​jej niepewność w stosunku do własnego ciała rosła latami. W ostatnim odcinku „Keeping Up with the Kardashians” Kim powiedziała także, że to ludzkie komentarze sprawiły, że zachorowała na dysmorfofobię.

Kim chyba trochę jednak wyolbrzymiła sprawę, bo na dysmorfofobię nie zapada się z powodu nieprzychylnych czy obraźliwych komentarzy. Jej przyczyna jest znacznie bardziej skomplikowana. Zgodnie z „Podręcznikiem diagnostycznym i statystycznym zaburzeń psychicznych” (DSM-5) dysmorfofobia, to zaburzenie obsesyjno-kompulsywne. Klasyfikowana jest jako rodzaj hipochondrii i oznacza dosłownie… lęk przed brzydotą. Polega na obsesyjnym skupianiu się na prawdziwym lub częściowo wyimaginowanym defekcie własnego wyglądu, czemu towarzyszą stany lękowe, a często także i depresja. Niestety to schorzenie nierzadkie, szacuje się, że dotyka aż 2 proc. populacji. Międzynarodowa Fundacja OCD twierdzi, że dotyka ono 1 na 50 osób, co oznacza, że w samych Stanach Zjednoczonych choruje na nie od 5 do 7,5 miliona osób.

Zdaniem Tom Hildebrandta, ordynatora oddziału Zaburzeń Jedzenia i Wagi w Mount Sinai Health System w Nowym Jork trudno jest opierając się jednym wyznaniu Kim stwierdzić jednoznacznie, czy faktycznie cierpi ona zaburzenia czy po prostu, nie zawsze wyglądała tak, jak obecnie i teraz ciężko jej to zaakceptować.

Jakie objawy mogą powodować, że należy zwrócić się po pomoc do specjalisty? Dla osoby z dysmorfofobia równowaga psychiczna zależy od tego, czy wyglądają w porządku, czy też inni zamaskowali jego „wadę”. Kiedy ktoś uważa, że ​​ma problemy z ciałem i jest ich świadomy, może unikać w sposób celowy sytuacji społecznych, aby nie prowokować sytuacji, w których ktoś mógłby zwracać uwagę na domniemaną „wadę”. Ludzi z dysmorfofobią ciężko jest zdiagnozować, kiedy po raz pierwszy  trafiają do chirurga plastycznego. Dopiero gdy zaczynają wielokrotnie wracać, ponieważ wcześniej wykonany zabieg tylko tymczasowo uwolnią ich od lęku przed ich wyglądem, wtedy należy zacząć się martwić.

W programie „Keeping up with the Kardashians” Kim stwierdziła, że jej dysmorfofobia wzięła się ze wszystkich przykrych komentarzy, które otrzymuje od internautów. Pomimo że negatywne uwagi mogą pogorszyć stan osoby cierpiącej na dysmorfofobię, nie są zazwyczaj przyczyną samego zaburzenia. Rzeczywista przyczyna nie jest znana.  Hildebrandt mówi, że osoby z pewnymi temperamentami i sposobami myślenia są do tego po prostu predysponowane. U chorych z rozpoznaniem dysmorfofobii zaobserwować można nadmierne zainteresowanie swoim wyglądem, najczęściej twarzy lub jego określonej części, np. nosa, skóry, cienkich włosów. Z czasem skarg odnośnie wyglądu przybywa, a usunięte defekty szybko zostają zamienione innymi. Skupianie uwagi na własnym wyglądzie szybko przyjmuje charakter obsesji i wiąże się z przymusem przeglądania się w lustrze. Zwykle pacjenci wypytują o swój wygląd przyjaciół oraz członków rodziny, tak aby uzyskać potwierdzenie obecności swojego defektu. Dodatkowo chorzy proszą o porównanie swojego wyglądu z wyglądem innych i stosują specjalny makijaż lub ubranie w celu zatuszowania niedoskonałości. Leczenie obejmuje leki przeciwdepresyjne i terapię behawioralną poznawczą. Dysmorfofobia nie powinna być więc używana beztrosko przez kogoś, kto po prostu nie jest w 100% zadowolony ze swojego ciała.
Wszyscy mamy chwile, w których chcielibyśmy być szczuplejsi, mieć więcej mięśni lub mniej centymetrów tu i ówdzie. Ale gdy jedynym sensem naszego życia jest poświęcenie ukrywaniu wad swojego ciała i obsesja na punkcie poszukiwania niedoskonałości, staje się to poważną kwestią zdrowia psychicznego, którą należy niezwłocznie rozwiązać.