Oscary 2017: subiektywny przegląd najgorszych kreacji w historii

Celine Dion w garniturze Christian Dior, 1999 rok
Celine Dion postanowiła wyłamać się schematom i nie zakładać sukni na galę Oscarów. Zamiast niej wybrała białe luźne spodnie i żakiet założony tyłem na przód – całość z domu mody Dior. Nie wyglądało to ani stylowo, ani elegancko, a takie wydarzenie właśnie tego wymaga. Chyba jednak warto trzymać się sprawdzonych patentów na czerwonym dywanie, a szaleństwo przenieść na scenę. Björk w kreacji Marjana Pejoskiego, 2004 rok
Björk już na zawsze pozostanie w naszej pamięci jako łabędź z czerwonego dywanu. Jako odważna i ekscentryczna artystka zaszalała pokazując się w sukni przypominającej wodnego ptaka. Nie jesteśmy fanami tego pomysłu ponieważ nigdy nie ocenimy pozytywnie stylizacji, która jest źle skrojona i infantylna. Mimo wszystko wybaczamy jej tę jednorazową, a jakże słynną wpadkę. Demi Moore w kreacji własnego projektu, 1989 rok
Mimo, że była na topie i miała dostęp do wszystkich możliwych domów mody, postanowiła sama zaprojektować swoja oscarową kreację. Dlatego w 1992 roku przyszło nam zmierzyć się z kreacją składającą się z bieliźnianych lycrowych spodenek wyszczuplających i trenu. Nie chcemy myśleć o tym, co mogłoby się wydarzyć, gdyby Moore założyła wówczas własną markę. Gina Davis w sukni duetu Ruth Meyers i Bill Hargate, 1992 rok
Kreacja aktorki w stylu flamenco była przerażająca. Tego roku Gina była nominowana do statuetki za główną rolę damską w filmie „Thelma i Louise”, a zamiast jej znakomitego filmu, do dziś wszyscy wspominamy koszmarną sukienkę z trenem, do której aktorka dobrała czarne rajstopy oraz bezkształtne pantofle. Chcemy jak najszybciej o niej zapomnieć! Jodie Foster w sukni zakupionej w Rzymie, 1989 rok
Chciała się pokazać od innej, bardziej kobiecej strony i niestety… nie wyszło. W tej koszmarnej sukni przyszło jej odbierać Oscara z rąk Toma Cruisa i Dustina Hoffmana za rolę w filmie „Oskarżona”. Dużo lepiej wyglądałaby w eleganckim, męskim garniturze narzuconym na gołe ciało. Plotka głosi, że błękitny „koszmar” został zakupiony podczas urlopu w Rzymie i miał być prezentem dla młodszej kuzynki z okazji bali maturalnego, ale dziwnym sposobem został w szafie Foster. Kim Basinger w sukni własnego projektu, 1990 rok
Chciała wyglądać subtelnie i delikatnie, niczym prawdziwa księżniczka, a zarazem oryginalnie. Dlatego zrobiła to samo co Demi Moore i sama zaprojektowała własną suknię. Była to obszerna, jasno-różowa spódnica beza zestawiona z marynarką pozbawioną jednego rękawa. Wręczała w niej nagrodę za najlepsza muzykę filmową (wygrał film „Stowarzyszenie Umarłych Poetów”). Spotkała ją tylko i wyłącznie fala krytyki, niestety słusznie. Lizzy Gardiner we własnej sukni, 1995 rok
Kostiumolog, Lizzy Gardiner, była nominowana do Oscara za kostiumy do filmu „Priscilla królowa pustyni”, jednak wszyscy zapamiętali ją dzięki sukni zrobionej ze złotych kart płatniczych American Express. Mimo, że suknia została zlicytowana na cele charytatywne, wszyscy dziennikarze i styliści uznali ja za najgorszą kreację w historii Oscarów. Sharon Stone w satynowej bezie, 1995 rok
W latach 90. była symbolem seksu, a na galę Oscarów ubrała się jakby chciała zupełnie ukryć ten fakt. Nie było to najmądrzejsze posunięcie. Spódnica i żakiet uszyty ze słabej gatunkowo, gniotącej się satyny, zwyczajnie postarzyły aktorkę i uczyniły z niej nudną i mało atrakcyjną kobietę. Szkoda, ale w kolejnych latach Sharon wyglądała już znacznie lepiej. Susan Sarandon w suknii Dolce & Gabbana, 1996 rok
Dolce i Gabbana nie popisali się tym projektem, a Sarandon mogła go zwyczajnie nie zakładać. Tym sposobem zapisała się w historii Oscarów jako jedna z najgorzej ubranych gwiazd. Aktorka nigdy nie była ikoną stylu, dlatego nie powinna eksperymentować, a zatrudnić stylistkę, która dobierze dla niej odpowiednią kreację oraz dodatki. Po co się męczyć, skoro efekty i tak będą opłakane? Uma Thurman w kreacji Christian Lacroix, 2004 rok
Gwiazda „Kill Billa” pojawiła się w 2004 roku na gali rozdania Oscarów w sukni Christian Lacroix inspirowanej strojem… piratów. Suknia zdeformowała jej sylwetkę i ukryła wszystkie jej atuty. Nie pomogły nawet długie nogi, które aktorka prezentowała w czasie słynnych momentów dla fotoreporterów. Whoopi Goldberg w stroju z butiku w Beverly Hills, 1993 rok
Przesadne oszczędzanie na Oscarach też nie jest za dobrym pomysłem. Doświadczyła tego Whoopi, która nabyła swoją suknie w przypadkowym butiku w Beverly Hills. Nic tu się nie zgadza - wzór, fason i kolory są okropne, nie wspominamy już o takiej samej tkaninie, jaką zostały powleczone buty. Gwyneth Paltrow w sukni domu mody Alexander McQueen, 2002 rok
Nawet suknia z domu mody McQueen nie jest w stanie uratować sytuacji, gdy źle leży na biuście. Nie wiemy dlaczego Gwyneth oraz jej stylistka myślały, że prześwitujące sutki będą dobrze prezentowały się na wielkiej gali? Światła fleszy zawsze uwypuklają to, co niedoskonałe, o czy powinna wiedzieć tak doświadczona aktorka. W kolejnych latach było już bardzo dobrze, a nawet doskonale.